Strażnicy ognia

„Te pojazdy budują mosty – i nigdy nie wiadomo, dokąd one prowadzą”.

My wszyscy na różne sposoby odnajdywaliśmy naszą drogę do społeczności Porsche. W przypadku wielu z nas jest to historia prowadząca do konkretnego modelu. Często też do konkretnego wydarzenia powiązanego z danym pojazdem. W moim przypadku były to czasopisma samochodowe.

Otrzymana w prezencie prenumerata Car Craft rozbudziła we mnie pasję do amerykańskich samochodów typu muscle car dziesięć lat przed tym, zanim sam mogłem usiąść za kierownicą. Krótko po tym dzięki magazynowi Car and Driver poznałem samochody, które potrafiły również skręcać i hamować. Tak naprawdę zachwycały mnie wówczas szybkie niemieckie samochody turystyczne i sportowe. Zawsze dużym przeżyciem było znalezienie w skrzynce na listy nowego magazynu, ponieważ każde wydanie obiecywało godziny cichej radości. Oraz historie, których nie można było znaleźć nigdzie indziej. Jednak efektem pracy redaktorów, autorów i fotografów było wtedy coś jeszcze bardziej wartościowego: poczucie przynależności do ludzi i miejsc oddalonych wiele kilometrów od mojego rodzinnego domu w El Cerrito na spokojnych przedmieściach San Francisco.

W tamtym czasie nawet nie podejrzewałem, że sportowe samochody ze Stuttgartu-Zuffenhausen na zawsze zmienią moje życie – zarówno osobiste, jak i zawodowe. Tym, co ostatecznie mnie ukształtowało, było Porsche 914 mojego starszego brata. Gdy się zepsuło i brat z niego zrezygnował, rodzice dali mi je w prezencie, jednak pod warunkiem, że sam będę płacić za naprawy, ubezpieczenie i paliwo.

Spotkanie fanów 914 na środkowym wybrzeżu Kalifornii w 1992 roku: srebrny model 914/6 z fabrycznie poszerzonymi błotnikami błyszczał nieco bardziej niż pozostałe. Wkrótce dowiedziałem się, że jego właściciel planował zamontować w nim sześciocylindrowy silnik typu bokser o pojemności 3,6 litra – wówczas novum w 914. Kiedy niebawem nadszedł czas na rozpoczęcie przeze mnie studiów, musiałem zostawić mój samochód oraz społeczność w zatoce East Bay. Jednak nie na długo. Na drugim roku usłyszałem bowiem, jak przebywający u nas gościnnie wykładowca mówi o marzeniach. Pojawiła się u mnie wtedy dziwna myśl: „Dlaczego nie pisać o samochodach”? Temat mojego pierwszego artykułu, który ukazał się w 1995 roku w majowym wydaniu magazynu Porsche noszącego nazwę Excellence: pewne 914/6 z 3,6-litrowym silnikiem.

Mniej więcej rok później odebrałem telefon z czasopisma Sports Car International z propozycją odbycia u nich wakacyjnego stażu. Okazało się to wspaniałym doświadczeniem, zakończonym zatrudnieniem mnie na pełen etat w siostrzanym wydawnictwie Excellence, w którym przed rokiem ukazał się mój pierwszy artykuł.

W ten sposób rozpoczęła się niezwykła podróż do świata Porsche: spotykanie wielu osobistości podczas prezentacji nowych pojazdów – tych, o których już czytałem i tych, o których jeszcze nie słyszałem. Otrzymywanie instrukcji od najlepszych, gdy siedziałem za kierownicą. Ostrożne przejmowanie kontroli nad kołyszącym się tyłem 911 Turbo przy prędkości powyżej 280 km/h. Uczestniczenie w konferencji prasowej dotyczącej Carrera GT w dawnej wschodnioniemieckiej bazie lotniczej, a następnie tydzień z Carrera GT w Kalifornii. Testowanie prototypu 918 Spyder na mokrym od deszczu torze fabryki Porsche w Lipsku oraz – przy dużych prędkościach – seryjnego modelu na torze Circuit Ricardo Tormo na zachód od Walencji w Hiszpanii. Wspieranie dwóch zwycięzców Pikes Peak wraz z mocnymi zespołami złożonymi ze starych znajomych. Każda rozmowa, każda jazda przenosiła mnie trochę dalej w mojej podróży.

Jeśli ktoś jest wystarczająco długo w coś zaangażowany, zdaje sobie sprawę, że wszystko się ze sobą w jakiś sposób łączy – myślę o tym, działając wspólnie z moim starym przyjacielem Alexem Palevskim. Po studiach pracowaliśmy razem przez dwa lata. I szybko doszliśmy do wniosku, że w naszym dzieciństwie mieliśmy wspólną pasję: czasopisma motoryzacyjne. W 2016 roku postanowiliśmy zrobić coś szalonego. Wraz z małym zespołem założyliśmy niezależny magazyn w formie drukowanej, który był całkowitym przeciwieństwem coraz cieńszych czasopism. Efekt naszej pracy zatytułowany 000 można najlepiej chyba określić jako gorącą krytykę sztuki, której tematem jest Porsche.

Paradoksalne wydaje się pisanie o społeczności z punktu widzenia redaktora magazynu – czasopisma powstają bowiem podobnie, jak są czytane: czyli samotnie. Mimo tego podejrzewam, że w pewnym sensie wzmacnia to moje relacje z wieloma osobami, które tak jak ja nie mają być może czasu lub możliwości, aby brać udział w imprezach motoryzacyjnych. Jeśli jednak już do tego dochodzi, są to spotkania starych przyjaciół. Wśród wydarzeń społecznościowych niewiele jest większych, bardziej zróżnicowanych i odnoszących większy sukces niż Rennsport Reunion. Już za pierwszym razem, w 2011 roku w Laguna Seca, zlot samochodów wyścigowych, kierowców wyścigowych i fanów osiągnął nowy wymiar. Nagle bardzo wiele osobistości, które poznałem w trakcie wielu lat spędzonych w Niemczech, pojawiło się w Kalifornii. Atmosfera w obozie kierowców – gdzie spotykają się sława i rodzina – była naprawdę elektryzująca.

To również przesłanie dla nas wszystkich: będąc wystarczająco wytrwałym, można z nonkonformistycznej koncepcji stworzyć coś naprawdę ikonicznego – nowoczesnego, a zarazem ponadczasowego. W ten sposób jestem kronikarzem. Studentem. Oraz miejmy nadzieję strażnikiem ognia.