Życie wewnętrzne

Aby kreować przyszłość, projektanci przekraczają granice. Czerpią z tego, co najlepsze w tradycji i korzeniach – z DNA marki, z wartości, które przyczyniły się do sukcesu przedsiębiorstwa. Jednocześnie odważnie dodają od siebie coś nowego. W tym celu obserwują ludzi i ich przyzwyczajenia, a w szczególności posiadaczy Porsche. „Wcześniej przed wyruszeniem wpisywaliśmy cel podróży w systemie nawigacyjnym. Dzisiaj wyznaczamy trasę w smartfonie, siedząc na kanapie, a następnie przesyłamy ją do samochodu”. Dla Ivo van Hultena, dyrektora działu User Experience Design (UX), potencjalność jest od dawna oczywistością. UX reprezentuje w centrum rozwojowym w Weissach wszystko to, co można przeżyć w oraz przy udziale Porsche. Chodzi przy tym o pragnienie komfortu, elastyczności i aktualności – skomasowane w doznaniach, jakie zapewnia marka. 

Wspólnie z projektantem naczelnym Michaelem Mauerem oraz Markusem Auerbachem, kierownikiem działu projektowania wnętrz, van Hulten każdego dnia eksperymentuje z tym, co za kilka lat ma sprostać tym potrzebom. Dizajnerzy na bieżąco odświeżają swój świat wyobrażeń, stosując metodę first principle thinking. Łamią przy tym utarte schematy i rozkładają hipotezy na czynniki pierwsze. Nie koncentrują się na powszechnych formach, lecz na funkcjach, które mogą cieszyć się zainteresowaniem w przyszłości. Zadają sobie pytanie, czym Porsche mogłoby by ć – a czym nie. Taki proces dostarcza odpowiedzi na kwestie, których nikt jeszcze nie podniósł. W książce Porsche Unseen producent samochodów sportowych opublikował niedawno 15 utajnionych do tej pory projektów samochodów studyjnych. Wśród nich także wizję „Renndienst”. W nazwie sześcioosobowego vana pobrzmiewa reminiscencja transportera serwisowego VW, który służył fabrycznemu zespołowi wyścigowemu. Jego aparycja jest futurystyczna i opływowa, a wnętrze kryje modularną kabinę.

„Działem UX nawiązujemy do wspaniałej historii marki, odważnie i dalekosiężnie spoglądając w przyszłość”. Ivo van Hulten

Wnętrze przyszłości 

„Zastanawialiśmy się, w jaki sposób możemy stworzyć wnętrze dalece odbiegające od kokpitu klasycznego samochodu sportowego, mające mimo to jednoznaczny charakter Porsche. I jaka byłaby koncepcja jazdy autonomicznej”, wyjaśnia Mauer. Ten drugi aspekt jest jak najbardziej godny przedyskutowania. Samochody sportowe wiążą się przecież z samodzielną jazdą. „Nie zakładamy, że nasi klienci chcieliby wypuścić kierownicę z ręki”, mówi Mauer. Ale aby swobodnie myśleć o przyszłości, w naszych rozważaniach musimy przekraczać granice. Tak narodziła się idea wyśrodkowanej pozycji kierowcy w modelu „Renndienst”. „Gdy chcę prowadzić, kokpit robi na mnie potężniejsze wrażenie, niż w jakimkolwiek innym samochodzie. A jeżeli nie, mogę obrócić fotel o 180 stopni i zwrócić się ku pozostałym pasażerom. Tym podstawowym koncepcjom nadawaliśmy realny kształt mniej więcej przez rok”, wyjaśnia naczelny projektant. 

Ogół doznań z zakresu UX w przypadku projektu wnętrza odnosi się do cyfrowego stylu życia, a także relacji między kierowcą, pasażerami i pojazdem. „Taycan pozwolił nam wykazać się perspektywicznością myślenia”, mówi 43-letni van Hulten. „Teraz zajęliśmy się kolejną całościową innowacją. Aby ją urzeczywistnić, proces naszego myślenia i tok naszej pracy przebiegał w kierunku od wewnątrz do zewnątrz”.

„Wnętrze dalece odbiegające od kokpitu klasycznego samochodu sportowego, mające mimo to jednoznaczny charakter Porsche”. Michael Mauer

Boczne okna są zaprojektowane asymetrycznie. „Jedna strona jest zamknięta i daje pasażerom poczucie intymności, wyjaśnia naczelny projektant wnętrz Auerbach. „Drugą zdobi sporych rozmiarów okno, które zapewnia doskonałą perspektywę otoczenia. Gdy zamkniemy drzwi, wnętrze sprawia wrażenie kapsuły ochronnej”. W modularnej kabinie dominują poczucie bezpieczeństwa i komfortu. Pasażerowie w pierwszym rzędzie siedzą w ergonomicznych fotelach kubełkowych rozmieszczonych po prawej i lewej stronie. Mogą bez ograniczeń spoglądać w przód oraz na własne ekrany umieszczone na desce rozdzielczej. Zagłówki zawieszone ponad tylną kanapą zapewniają zaś nieograniczoną widoczność przez tylną szybę. Ten luksus elastycznego układu przestrzeni umożliwia technologia napędu: w pełni elektrycznego i schowanego w podwoziu.

UX jako czynnik decydujący o sukcesie

Ivo van Hulten zajmuje się klientelą przyszłości – pokoleniem smartfona. „Wcześniej głód nowości był zaspokajany nabyciem produktu. Obecnie wielu młodych ludzi nie fascynuje już sama estetyka obiektu, lecz zakres możliwości, jakie on daje”. Odbiór wnętrza zależy zatem od znacznie większej liczby czynników niż kształty i materiały. „Pytania brzmią: Czy wnętrze jest wystarczająco modularne, aby także kilka lat po zakupie pozwalało dostosować się do nowej sytuacji życiowej? Czy w każdej chwili możliwa jest zdalna aktualizacja?”. Z optymizmem patrzy na znalezienie odpowiedzi w postaci nowej estetyki: „Działem UX nawiązujemy do wspaniałej historii marki, odważnie i dalekosiężnie spoglądając w przyszłość”. 

Kolega Markus Auerbach uzupełnia: „Cyfrowe podróżowanie może otworzyć nam wrota do wszechświata, ale nigdy nie zastąpi fizycznego doświadczenia. Samochód to przestrzeń, która się porusza, niezależnie od tego, czy prowadzę sam, czy nie. Siedzenia w vanie są zaprojektowane dynamicznie, utrzymują i wspierają ciało”. Ze sportowego fotela w drugim rzędzie wskazuje na tylną kanapę, która przypomina przestrzeń wypoczynkową. „Dzięki zakrzywionym bokom kanapa umożliwia zmianę kąta siedzenia, możemy obrócić się do siebie. Jest to swego rodzaju strefa relaksu, która bardzo ułatwia komunikację, zapewniając różne pozycje do prowadzenia rozmów, pracy i relaksu”. Materiały przyszłości to dla 57-latka między innymi surowce odnawialne, jak drewno – na nowo interpretowane i komponowane z metalami czy ekologicznymi tworzywami sztucznymi. Niegdyś drewno rugowano z pojazdów, a niedługo możemy być świadkami jego powrotu. Poza tym Auerbach stawia na tzw. smart materials, które mają wyjątkowe właściwości – mogą przykładowo reagować na zewnętrzne czynniki oraz dokonywać autoiluminacji, nie będąc bezpośrednio oświetlane. Albo materiały, które stale zmieniają swój kształt, perfekcyjnie dostosowując się i przyczyniając do ergonomii kierowcy i pasażerów. 

Poczucie przestrzeni z duszą

Wizje, nad którymi wspólnie pracują działy specjalistyczne w Weissach, są złożone, ponieważ kształtują przestrzenie, w których siedzą ludzie. „Z perspektywy zewnętrznej Porsche stanowi posąg, dzieło sztuki. Wraz z wnętrzem pojawia się kolejny wymiar. Samochody ze słabym wnętrzem nie są w stanie utrzymać się zbyt długo, ponieważ uniemożliwiają nawiązanie relacji emocjonalnej”, streszcza Auerbach. Projektanci wnętrz zdają sobie doskonale sprawę, że również w przyszłości nie obejdzie się bez przełączników i przycisków. „Balans między analogowymi a cyfrowymi elementami do obsługi przesuwa się. Jednak haptyczne przyciski w kokpicie pojazdu są idealne, ponieważ nie trzeba odwracać wzroku od trasy. Jednak gdy jako kierowca pewnego dnia będę miał znacznie mniej do zrobienia, także to może się zmienić. Nie możemy jednak wszystkiego rozwiązywać dwuwymiarowymi elementami optycznymi”. 

„Gdy zamkniemy drzwi, wnętrze sprawia wrażenie kapsuły ochronnej”. Markus Auerbach

W kolejnym etapie van Hulten ma nadzieję, że „Renndienst” zyska duszę. Przypomina sobie amerykański serial Nieustraszony, który chętnie oglądał w dzieciństwie. „K.I.T.T., mówiące auto, zafascynowało mnie. Nierozłączny duet, główny bohater i pojazd, zawładnął moją wyobraźnią. Nawiązałem z autem więź, ponieważ miało duszę”. W kontekście studium projektowego zadaje pytanie: „Jak będzie wyglądać nasza codzienna interakcja z pojazdem – czy za 30 lat zadzwonimy po samochód, który po nas podjedzie?”. Z tej podróży w daleką przyszłość zespół projektantów powraca z konkretną odpowiedzią na pytanie o jutro. Z tym, co najlepsze w genach marki – duszą.