De toekomst is kleurrijk 

Jordan Wallace had al van alles beleefd, voordat hij als eerste zwarte coureur bij de Porsche Carrera Cup North America geschiedenis schreef. Als kok, monteur of rijinstructeur. Hij gaf veiligheidstrainingen voor beginnende bestuurders, hielp mensen na een traumatisch auto-ongeluk om zich weer zeker te voelen achter het stuur, en werkte zelfs mee aan de ontwikkeling van zelfrijdende auto’s.

Zijn weg naar het circuit stond echter allesbehalve vast. Zijn vader was politieagent, zijn moeder lerares – de motorsport was voor de nu 36-jarige slechts een verre droom. In zijn jeugd interesseerde hij zich weliswaar voor auto’s, toch leken de coureurs in zijn ogen buitenaardse wezens. “Onvoorstelbaar dat ik er zelf ooit een zou worden.” Maar toen Wallace, die in Upper Marlboro in de Amerikaanse staat Maryland is opgegroeid, na de highschool op zoek ging naar een competitieve sport, besloot hij te gaan driften.

“Daardoor kwam ik voor het eerst op een circuit”, vertelt hij. “Ik zag de sportwagens op de baan en was direct gefascineerd.” Maar mensen in zijn directe omgeving raadden het hem eerst af. “Ze zeiden me dat ik nu al te veel ongelukken maakte met mijn driftauto en op die manier al mijn geld zou verkwisten.” Maar Wallace bleef bij zijn besluit. Een van zijn vrienden gaf hem de tip om eerst eens het karten te proberen. “Maar niemand geloofde toen dat ik echt succes zou hebben”, vertelt Wallace lachend. “Mijn vrienden waren juist van mening dat het dan wel gedaan zou zijn met mijn droom.”

Maar het liep anders. In zijn eerste gehuurde kart belandde Wallace op de derde plek van de ranglijst en werd hij rookie van het jaar. Een jaar later werd hij kampioen. De raceserie bleek de perfecte start te zijn. “Daar rijd je niet altijd met dezelfde kart, en elk model heeft zijn sterke en zwakke punten”, legt hij uit. “Zodoende heb ik al vroeg geleerd om me aan te passen – dat is nu een van mijn sterke punten.”

Toch kwam hij via het karten niet direct bij de racewagens uit, maar bij de opleiding voor coureurs. In 2021 werkte Wallace voor een rallyschool bij Austin in Texas. Door de coronapandemie was er sprake van personeelstekort. “Ik was onder andere monteur, track marshall, opleider en de hulpkok die de lunch bereidde”, herinnert hij zich. Toen gebeurde er iets dat zijn leven voor altijd zou veranderen. Na een cursus vroegen bekende deelnemers of hun zoon hem bij de volgende race voor amateurs mocht fotograferen – voor Wallace vanzelfsprekend. Wat hij toen nog niet wist, was dat die kennissen zeer vermogend waren.

Toen ze een week later samen lunchten, vroegen ze hem wat zijn grootste droom was – en hoe ze hem daarbij konden helpen. Maar Wallace trapte direct op de rem. “Daarover hoeven we het niet te hebben. Jullie zijn mijn vrienden, en ik wil de vriendschap niet op het spel zetten.” Maar ze bleven aandringen, moedigden hem aan om zijn droom na te jagen, zagen zijn talent. Daarbij was hun niet ontgaan dat hij een noodlijdend bedrijf op het hoogste niveau draaiende had gehouden. Drie dagen later bestelden ze voor hem een Cayman GT4 Clubsport. “De deal hield het volgende in”, licht Wallace toe. “Ze sponsoren me de komende drie jaar – en geld speelt geen rol.”

“Iedereen kan zijn dromen verwezenlijken. Waar je ook vandaan komt.”

Jordan Wallace

“Het voelt ongelofelijk om nummer één te zijn in een sport”, zegt Wallace, zoon van een zwarte vader en een witte moeder. “Maar als ik erover nadenk waarom het bij mij zolang heeft geduurd om te komen waar ik nu ben, dan heeft dat ook te maken met de omgeving waarin ik ben opgegroeid. Daar was helemaal niemand die er uitzag als ik en aan wie ik me kon spiegelen.”

Veel Afro-Amerikanen zijn op hem afgestapt om hem te bedanken, omdat hun kinderen eindelijk konden zeggen: “Kijk, we zijn niet alleen basketbal- of footballspelers. We zijn ook ingenieurs, astronauten en coureurs – we kunnen van alles zijn.” Wallace ziet zichzelf echter niet alleen als eerste Afro-Amerikaanse coureur in de Carrera Cup. Hij hoopt dat hij met zijn voorbeeld ook de weg naar de racesport kan effenen voor mensen die sociaaleconomisch in minder goede omstandigheden leven. De tijd lijkt er rijp voor te zijn. Met de serie Formula 1: Drive to Survive heeft Netflix miljoenen mensen enthousiast gemaakt voor de Formule 1. Het aantal mensen dat naar de livestream van de 24 uur van Daytona kijkt, is tussen 2023 en 2024 meer dan verdubbeld. Hoe groter de interesse in de motorsport, hoe aantrekkelijker het is om te sponsoren, zowel voor bedrijven als voor particulieren.

Naast het dienstverlenende bedrijf Davis Infrastructure wordt Wallace gesponsord door voormalig NFL-footballer Jordan Reed. Reed is mede-oprichter van Vision Motorsports, een racesportteam, dat ook trainingsprogramma’s voor talenten biedt. Het bedrijf wil de kracht van de motorsport als katalysator voor positieve veranderingen gebruiken – op en buiten het circuit. De weg die Wallace heeft afgelegd, bewijst dat iedereen tegenslagen kan overwinnen en grote dingen kan bereiken. Het doel van Vision Motorsports is om ongebruikt potentieel van aanstormend talent te herkennen en te stimuleren. Net als bij Jordan Wallace.

Sinds het moment drie jaar geleden waarop hij tijdens een lunch naar zijn grootste droom gevraagd werd, maakt Wallace nu deel uit van die visie – en is het hem dankzij de steun van zijn sponsoren gelukt om in het raceteam Kellymoss te komen. En vandaaruit als eerste coureur met Afro-Amerikaanse roots in de Porsche Carrera Cup North America.

Zijn eerste seizoen in de Pro-Am-klasse verloopt onstuimig. In Miami reed Wallace tijdens de derde race al naar de tweede plek van de ranglijst, in Montreal was hij goed genoeg voor de derde plek. Momenteel staat hij op plek vijf van het klassement (stand: augustus 2024). Voor Wallace is dit seizoen de start van het grootste avontuur van zijn leven tot nu toe.

Hij is van mening dat mensen als zijn sponsor met hun passie een nog veel belangrijkere bijdrage leveren aan de motorsport: plezier. Hij zwijgt heel even, voordat hij benadrukt: “In feite had ik ook pizzabezorger of schoonmaker kunnen worden, maar in plaats daarvan ben ik hier terechtgekomen. Ik had het geluk dat ik op het juiste moment op de juiste plek was. Ik wil graag het voorbeeld zijn dat iedereen zijn dromen kan verwezenlijken – waar je ook vandaan komt of welke huidskleur je ook hebt.”