Het voorbeeld

‘Bloedoranje’ als de zon straalt de 911 Carrera RS 2.7 ons tegemoet als het hek naar het huis van André Lotterer opengaat. Na een paar keer met de ogen te hebben geknipperd, ontvouwt zich langzaam het panorama van de Provençaalse droom die de coureur zijn vakantiehuis noemt. Lavendel, cipressen, olijfbomen – en aan het einde van de oprijlaan een gebouw dat uit een andere tijd lijkt te komen. Welkom aan de rand van Gordes, het dorp dat iets verderop boven de helling uittorent en al van ver zijn 1000 jaar oude geschiedenis vertelt. Welkom bij André Lotterer – Porsche- fabrieksrijder en eigenaar van een speciale RS 2.7.

Christophorus – beschermheilige van de reizigers – was ons ook bij deze ontmoeting goedgezind. Want de zoektocht naar deze zeldzame ‘Elfer’ bracht ons niet alleen naar de Zuid-Franse regio Provence-Alpes-Côte d’Azur, waar Lotterer veraf van de racerij een oase van rust heeft geschapen. Hij bracht ons ook bij het RS-model met het heel bijzondere chassisnummer 0027.

Leven als een coureur

De gastheer staat met een grote glimlach op zijn gezicht op ons te wachten bij de garagedeur. Begeleid door het onophoudelijk getsjirp van de cicaden en twee vrolijk blaffende labradors slenteren wij over het grote terrein naar het huis, waar wij even later van Lotterer een cappuccino met amandelmelk krijgen. Eenmaal binnen bewonderen we de parafernalia uit de motorsportcarrière van de 40-jarige: racehelmen in stellingen, foto’s van diverse circuits wereldwijd, goudglanzende Le Mans-bekers. In 2011, 2012 en 2014 eindigde de coureur bij de legendarische langeafstandsrace op de eerste plaats van het klassement, toen nog in het Audi Sport Team Joest.

Lotterer ploft neer op de leren bank. Gisteren was hij nog bij het Goodwood Festival of Speed, waar zijn overstap naar het LMDh-team van Porsche Penske Motorsport bekend werd gemaakt. Het komende seizoen gaat hij in de nieuwe Porsche 963 onder andere op het circuit van Le Mans rijden. Het volgende stadium van een veelzijdig coureur bij wie de racesport in het bloed zit. Wereldkampioen karten op 13-jarige leeftijd, Formule 3-coureur, Formule 1-testrijder, Formule Nippon-piloot, WEC-champion – en sinds 2017 fabrieksrijder voor Porsche in de Formule E. “Ik geniet van de veelzijdigheid”, zegt de Duitser die in België opgroeide en vijf talen vloeiend spreekt. “Of ik nu zoals gisteren in Goodwood in klassieke auto’s rijd of morgen in Marrakesh in een Formule E-racewagen.” Het lijkt alsof al zijn racesportdromen zijn uitgekomen. “Niet helemaal”, lacht Lotterer. “Een Le Mans-overwinning met Porsche ontbreekt nog.”

Privé geeft hij voorrang aan zijn kinderdromen. “Een klassieke 911 is als een reis door de tijd”, zegt hij en zijn ogen beginnen te stralen. Want tussen Goodwood en Marrakesh staat vandaag nog een racesportafspraak op de agenda. De RS 2.7 staat al klaar.

Even later staan we bij 35 graden Celsius in een circa twee hectare groot lavendelveld en bewonderen we het zeldzame RS-exemplaar. In 2012 zag Lotterer de auto met het bijzondere chassisnummer voor de eerste keer: bij een veiling in het kader van Le Mans Classic. Op die dag werd er geen koper gevonden, de auto ging, zonder geveild te worden, terug naar zijn eigenaar. Dus sloeg Lotterer later toe. “In Le Mans was ik nog een beetje verlegen”, vertelt hij. “Maar de auto liet me niet meer los.” Via een bevriende autohandelaar, die de eigenaar kende, kreeg hij een tweede kans. “De RS was toen groen en had gele velgen”, vertelt hij. “Eerst was de auto in het bezit van een Zwitser die hem voor bergraces had geprepareerd.” En dus ging Lotterer op onderzoek uit, want de 911 moest er weer net zo gaan uitzien als toen hij met het chassisnummer 0027 werd geproduceerd, uitgerekend op 27 oktober 1972.

De geboorte van het icoon

In nummer 119 van Christophorus staat: “Alsjeblieft, hier is zo’n snel dier. 5,8 voor 0 tot 100. 2,7 liter met 210 pk, en 100% geschikt voor de openbare weg. Breed op de wielen en met aerodynamische finesses: een staartvin die de limiet met 5 km/u verhoogt.” Het gewicht van een lichtgewicht auto: 960 kilogram. In de versie voor het homologeren mocht de 911 slechts maximaal 900 kilogram wegen. Op 5 oktober 1972 vierde de wereldwijd eerste in serie geproduceerde auto met voor- en achterspoiler zijn wereldpremière op de Autosalon van Parijs. Dat was het begin van een hype: binnen de kortste tijd waren alle exemplaren verkocht. Dus werden er nog 500 RS uitgebracht, maar nog steeds waren er daarna trouwe klanten die hun ongenoegen lieten blijken, omdat ze niet een van de begeerde auto’s in hun garage hadden staan. Het werd een succes waar niemand op had gerekend: voor het einde van het modeljaar 1973 werden er 1.580 exemplaren van de 911 met de eendenstaart gemaakt. Opgedeeld in vier varianten, want naast 17 basismodellen produceerde Porsche ook een zeer sportieve variant, die 200 keer werd gebouwd. Van de raceversie RSR 2.8 werden 55 exemplaren geproduceerd en voor het iets comfortabeler touringpakket kozen uiteindelijk 1.308 kopers.

“Een rit in de RS 2.7 is als een reis door de tijd.”

André Lotterer

In de RS door de Provence

Met een van deze Touring RS-modellen rijdt André Lotterer nu de heuvel naar Gordes op. Sinds de 11e eeuw wordt het gezicht van het dorp beheerst door het imposante Château de Gordes, een vesting die uittorent boven de dakpannen van de niet minder oude huizen. Op de markt worden regionale specialiteiten aangeboden, zoals kaas, nougat en gedroogde lavendel. Hier, in het hart van de Provence, zijn we omgeven door historie, rijden we in de legendarische RS en voelt het alsof we teruggaan in de tijd.

“Negen jaar nam de restauratie in beslag”, vertelt Lotterer, terwijl voorbijgangers het oranjekleurige object nakijken. “Maar de originele staat is voor mij een must.” Dat betekent dat het originele stuur moest worden gevonden, net als de klassieke stoelen. De groene lak werd verwijderd, de carrosserie ging in een kathodisch dompelbad en de motor naar een specialist in België. Ook de achterspoiler moest worden vernieuwd. “Er zat wel eentje op, maar dat was een replica”, aldus Lotterer. “Dat kon natuurlijk niet.” Nu siert weer een originele eendenstaart de achterklep. De RS bevindt zich – natuurlijk in zijn oorspronkelijke kleur ‘bloedoranje’ – weer in zijn originele staat. Helemaal? “Niet helemaal”, geeft de coureur gniffelend toe. “Ik wilde een beetje meer geluid.” Lotterer geeft gas, spurt de stad uit die in de ondergaande zon op zijn schilderachtigst is. “Hoor je de sportuitlaat?”