De walvisvanger
Een gezagvoerder wordt verliefd op een spoiler, vindt zich opnieuw uit als kunstenaar en fascineert Jacky Ickx.
Op naar Tampa! In augustus 2019 stijgt Johans Lamic op richting Florida. Hij vliegt vaak, meestal zelf. Maar deze keer heeft de beroepspiloot een privéafspraak: hij heeft afgesproken met zijn luchtgekoelde droom. De in 1984 gebouwde Porsche 911 3.2 Carrera Targa heeft hij op het internet gevonden. Het is liefde op het eerste gezicht. En dan het geluid. “Pure emotie!”, verzucht de 42-jarige Fransman. “Ik heb direct de ziel van deze auto gevoeld en was meteen totaal verliefd op het authentieke rijgevoel.” Hij moet om zichzelf lachen en vult daarmee het hele atelier. Het ligt in een kronkelig steegje van de Mallorcaanse hoofdstad Palma en lijkt een beetje te klein voor deze man. Twee meter lang is Lamic, van de gaucho-hoed tot aan de skateboardsneakers.
Johans Lamic
The 42-year-old loves the breathtaking nature and casual lifestyle of the Balearic Islands, which he has chosen to make his home. This is where he keeps his restored Porsche 911 Targa and where he’s working on his “The Whale Tail Project”, which is a collection of complex sculptures made from scrapped turbo rear wings.In Tampa maakt hij de vrachtbrieven klaar, in Europa laat hij de auto restaureren – die gaat er weer zo uitzien als in de jaren zestig. Langere motorkap, andere bumper, en de achterspoiler moet eraf. De eerste eigenaar, een tandarts uit Massachusetts, heeft de Targa destijds besteld met de imposante turbospoiler van de 930 uit 1974. Omdat de gewelfde vorm ervan doet denken aan de staartvin van een walvis, heeft hij de bijnaam Whale Tail. “Veel te mooi en veel te waardevol om hem weg te gooien”, beseft Lamic. Hij laat het decennia oude object opnieuw spuiten en hangt het aan de muur. Mooi. Maar er ontbreekt iets. Na lang kijken krijgt Lamic een idee: “De achterspoiler is een aerodynamisch onderdeel en lucht is water in een andere aggregatietoestand. Zo kwam ik op het idee van het druppelontwerp.” Wekenlang experimenteert hij met kunsthars en knutselt hij aan de vormgeving en stabiliteit van de druppel. “Ik droomde erover en lag er zelfs wakker van”, herinnert hij zich geamuseerd. Uiteindelijk vindt hij een technische oplossing voor de perfecte druppel. The Whale Tail Project is geboren. Lamic wordt deeltijds walvisvanger: ontelbare uren surft hij op het internet op zoek naar nog meer exemplaren van de begeerde vin, belt en correspondeert met potentiële verkopers.
Onder zijn handen veranderen de moeizaam verworven achterspoilers in sculpturen in de look van legendarische Porsche-raceteams. Na het ontwerp van Martini Racing volgt de lichtblauw-oranje combinatie van het Gulf-lakwerk, daarna een interpretatie van de rozekleurige 917/20, die in 1971 in Le Mans als Pink Pig optrad. De kleuren van het succesvolle Brumos-team en van Kremer Racing bieden nog meer inspiratie. Momenteel verschijnt de zesde editie in de kleuren van de door Rothmans gesponsorde voertuigen. Daarvan heeft niemand minder dan racelegende Jacky Ickx al het eerste exemplaar bemachtigd. Veel details van de werken van Lamic zijn een eerbetoon aan echte racetechnologie. Om de sculpturen te stabiliseren, creëert hij binnenin een structuur die op een rolkooi lijkt. Daarvoor gebruikt hij buizen met een diameter van 32 millimeter, die ook in Porsche-racewagens worden gebruikt. Zelfs de schildjes met de collectienamen van de kunstwerken komen qua maat, kleur en opschrift overeen met de originele stickers uit Porsche-motorruimtes.
Al snel zijn z’n sculpturen internationaal gewild: Lamic exposeert in de VS, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Dubai. Uiteindelijk moeten er negen Design Editions in totaal verschijnen, steeds gelimiteerd tot elf exemplaren – dat heeft hij zich voorgenomen.
Inspiratie:
Johans Lamic designs his sculptures in the colors of the famous race cars. The pink 1971 Porsche 917/20 served as his muse here.
“Ik heb de ziel gevoeld.” Johans Lamic
Tussen het vliegen en creëren door geniet hij van zijn steengrijze Targa: “Ik hou van het gevoel van vrijheid in de open wagen, de geur van de pijnbomen in Mallorca’s Serra de Tramuntana, het cruisen over kronkelige wegen.” Bochten rijden is een van zijn specialiteiten. Geboren in Parijs en opgegroeid op de Caribische archipel Guadeloupe, ontdekt hij zijn passie voor basketbal. Na zijn examen pakt hij zijn koffers om in Frankrijk als professional te spelen. Gelijktijdig studeert Lamic een paar semesters rechten. Daarna slaat hij een andere weg in en wordt hij marketing en salesdirector van een elektronicaketen voor de regio Zuidoost-Frankrijk. Van het salaris kan hij de eerste vlieguren betalen. Hij verslindt boeken over luchtvaart en vliegtheorie, oefent thuis op de computer met een vliegsimulator. Als mid-twintiger begint hij aan zijn pilotenopleiding, vliegt hij in Turkije, Rwanda en Kongo en wordt hij gezagvoerder met standplaats London-Heathrow. Verder wordt Mallorca zijn thuis, stijgt hij als kunstenaar tot grote hoogte en is hij nieuwsgierig naar wat er achter de volgende bocht verscholen ligt.
