IJstijd

Ze houdt van avontuur, ze houdt van haar Porsche – en al helemaal van de combinatie van beide. “Hoe groter de uitdaging, hoe beter”, zegt Renée Brinkerhoff. Daarom besloot de nu 65-jarige uit de staat Colorado in de Verenigde Staten amper tien jaar geleden om deel te nemen aan een van de gevaarlijkste races ter wereld: de Carrera Panamericana. De eerste keer reed ze een gedeelte van de race. Vervolgens wist ze in 2013 met haar eigen Porsche 356 A, bouwjaar 1956, de volledige afstand van circa 3.500 kilometer door Mexico te volbrengen. Er volgden nog meer zware langeafstandsraces, zoals de Targa Tasmania, de Rally Paris-Peking en de East African Safari Classic. “De auto is mijn alter ego, wij hebben een nauwe band en delen zelfs het geboortejaar”, vertelt de rijdster enthousiast. “We hebben zoveel emotionele dingen samen beleefd, zoveel hoogte- en dieptepunten. Ook in de meest exotische landen hebben de Porsche-experts ons steeds weer geholpen.” Ze maakte meerdere ongelukken mee, maar vierde ook successen: bij de Carrera Panamericana won ze in 2013 direct als eerste vrouw in haar klasse en sindsdien stond ze steeds weer op het podium. “En dan te bedenken dat we meestal tegen concurrenten racen die het vijf- tot zesvoudige aan vermogen hebben”, benadrukt ze.

Voor haar racecarrière investeerde Brinkerhoff bijna twee decennia in leerplanontwikkelingen en de schoolopleiding van haar vier kinderen die ze thuisonderwijs gaf. Haar rijervaring beperkte zich toen tot het vervoeren van het kroost in de gezins-SUV, vertelt ze lachend. Pas toen de kinderen allemaal het huis uit waren, kwam er meer leven in de automobielbrouwerij. “Ik zou van alles hebben kunnen ondernemen om een nieuw leven te beginnen. Maar een stemmetje vanbinnen zei me dat ik op een dag zou gaan autoracen. Dat moest ik gewoon doen!” Leergierig volgde ze lessen voertuigbeheersing. Haar beroemde leermeester was niemand minder dan de Amerikaanse racelegende Hurley Haywood.

“Het rallyrijden heeft niet alleen mijn leven veranderd. Het heeft geopenbaard, wie ik ben.”

Renée Brinkerhoff

Het enige wat nog ontbrak, was een geschikte auto. Die vond ze via een familielid. “Ik had nog nooit eerder een 356 gezien”, herinnert ze zich. “Het was liefde op het eerste gezicht.”

Dochter Christina maakte de verandering van haar moeder in 2012 bij de eerste rally in Mexico live mee. “Ik was erbij om te fotograferen”, vertelt de 34-jarige, die uit de filmbranche komt. “Het was een heel bijzonder moment om haar voor de eerste keer in een raceoverall te zien in haar 356.” De ambities van haar moeder waren echter niet een totale verrassing voor haar: “Ik kende haar immers en wist: als ze iets in haar hoofd haalt, dan blijft ze erbij.” Dat is altijd al zo geweest. “Ook toen ze besloot om ons niet naar school te sturen, maar ons thuisonderwijs te geven.” Toentertijd was dat baanbrekend. Maar niemand kon haar op andere gedachten brengen.

Als wij eind 2021 moeder en dochter ontmoeten voor een gesprek, staan ze voor het grootste avontuur van hun leven: ze willen naar Antarctica vertrekken en daar met de 356 een afstand van ten minste 356 mijl (circa 573 kilometer) in de richting van de Zuidpool afleggen. “Daarop kun je je niet echt voorbereiden, want nergens op de wereld heersen vergelijkbare omstandigheden”, zegt Renée. Christina vult aan: “Wij weten alleen dat we alles kunnen verwachten, variërend van zware stormen, metershoge ijsmuren tot diepe gletsjerspleten toe.”

Het moedige moeder-dochterteam zal worden ondersteund door ervaren avonturiers en wereldrecordhouders bij poolexpedities: de Brit Jason De Carteret die al tientallen keren door de regio’s op de Noord- en Zuidpool is getrokken, is als navigator van de partij. Kieron Bradley was zijn partner bij het Zuidpoolrecord op vier wielen. Als chassisconstructeur gaf hij gedurende een periode van anderhalf jaar leiding aan het ombouwen van de 356 tot een futuristisch voertuig à la Back to the Future. Aan de vooras zijn brede bestuurbare ski’s gemonteerd, achteraan zorgen massieve kettingen voor de aandrijving. “Met de gewone wielen zouden we direct wegzakken in het ijs”, licht Renée toe. Om te voorkomen dat ze in levensgevaarlijke gletsjerspleten storten, steekt er uit de boeg een ongeveer anderhalve meter lang zeil. Verder is de auto voorzien van zonnepanelen om energie op te wekken. “Achteraf kan alles weer heel eenvoudig worden gedemonteerd”, voegt de eigenares toe. Want één ding voelt ze haarfijn aan: “De 356 en ik willen na deze expeditie rally’s voor humanitaire doelen blijven rijden.”

Het Antarctica-avontuur is het voorlopige hoogtepunt van het project 356 World Rally Tour, dat Renée Brinkerhoff en haar Porsche door alle continenten van de wereld voert. Ondertussen is de passie allang uitgegroeid tot een missie. Met haar stichting Valkyrie Gives zet Brinkerhoff zich in voor vrouwen en kinderen in bedreigende situaties. Haar aandacht gaat in het bijzonder naar de strijd tegen kinderhandel. Tijdens haar rally’s door Latijns-Amerika werd ze daar voor de eerste keer mee geconfronteerd en veranderde haar racewagen in een ambassadeur.

Christina Brinkerhoff managet het raceteam en organiseert de non-profitorganisatie die vernoemd is naar de strijdbare amazones uit de Noordse mythologie. “Valkyrie Gives is de reden voor alles wat wij doen. De rally’s zijn ons middel om de aandacht op ons te vestigen en donaties te werven. Tegenwoordig moet je nu eenmaal iets uitzonderlijks doen om op te vallen, vindt haar moeder. “Bij de races zijn we voortdurend omringd door toeschouwers en reporters, omdat wij zulke zonderlinge figuren zijn. Dat biedt ons de kans om onderwerpen voor het voetlicht te brengen die wij belangrijk vinden.” Valkyrie Gives heeft bijna een half miljoen Amerikaanse dollar ingezameld en het geld aan organisaties gedoneerd die direct strijden tegen mensenhandel. Bijvoorbeeld organisaties in afgelegen gebieden van China, Mongolië, Peru en Kenia die ze zelf hebben bezocht. Ze vinden het belangrijk om zelf vast te stellen dat de donaties volledig ten goede komen aan de projecten. De rally’s zelf worden door sponsors gefinancierd. 

Als je met de twee avonturiers spreekt, voel je de hartstocht en de ernst waarmee zij zich wijden aan hun werk. “Het is een eer en een privilege, al zouden we slechts één kind op de wereld kunnen helpen”, zegt Renée. “We hebben bij de rally’s veel intense momenten beleefd die ons dichter bij elkaar hebben gebracht”, vult Christina aan, “soms vergeet ik gewoon dat wij moeder en dochter zijn.” Renée is dankbaar dat ze deze humanitaire inspanning samen met haar dochter kan leveren: “Onze talenten vullen elkaar aan, wij respecteren elkaar ook als collega’s. Het rallyrijden heeft niet alleen mijn leven veranderd – het heeft geopenbaard, wie ik ben.”